ஆண்டாளும் மார்கழியும்

மார்கழி

பெரும் மழையைப் போல

பெரும்பனி பெய்யத்தொடங்கும் மார்கழி

காற்றுப் புகக்கூடிய

எல்லா இடங்களுக்குள்ளும்

நிறைந்திருக்கிறது பனிமூட்டம்

பச்சைப் பசேலென்ற நெற்கதிர்களெல்லாம்

வெண்ணிறக் குடை பிடித்ததுபோலப்

பனித்துளிகள் தாங்கி மின்னிக் கொண்டிருக்கின்றன

இறுகிக்கிடக்கும் குன்றுகளின் மேல்

பரவிக்கிடக்கும் பனிமூட்டத்தால்

ஒவ்வொரு குன்றும்

பூமிக்குள்ளிருந்து எழுந்துவந்திருக்கும்

நிலவைப்போல ஒளிர்ந்துகொண்டிருக்கிறது

காரிருளா பனிமூட்டமா

வித்தியாசம் தெரியாதபடி

சமவெளிகளெல்லாம் நிறைந்திருக்கிறது இருள்

மரங்களையும் கட்டிடங்களையும்

சாலைகளையும் தெருக்களையும் 

முழுவதுமாக மூடியிருக்கிறது மூடுபனி

பூமியை உறையச்செய்யும் வாடைக்காற்று

மனிதர்களை மட்டும் விட்டுவிடுமா என்ன

திறக்கப்படாத விழிகள்

இன்னும் தூக்கத்தை விரும்புகின்றன

நடுங்கும் விரல்கள்

இன்னும் போர்த்திக்கொள்ள விரும்புகின்றன

மார்கழி மார்கழி

என்ற சொல்லை உச்சரிக்கும் போதே

சில்லென்ற குளிரை

உணராமல் இருக்க முடியுமா

மார்கழி மார்கழி

என்ற மாதத்தை நினைக்கும் போதே

உள்ளங்கைகள் இரண்டையும்

தேய்க்காமல் இருக்க முடியுமா

குளிர் மார்கழி

நடுங்கும் மார்கழி

உறைபனி மார்கழி

விடியாத மார்கழி என்று

மார்கழிக்கு எத்தனைப்

பெயர்களைச் சூட்டினாலும்

ஆண்டாள்தான் மார்கழியோடு

பிரிக்கமுடியாமல் சேர்ந்திருக்கிறாள்

சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடி

எழுதிக்கொடுத்த பாடல்களால்

கூரிய வேலேந்தியிருக்கும்

கண்ணனோடு மட்டுமல்ல

கடுங்குளிர் கொண்டிருக்கும்

மார்கழியோடும் பிணைந்திருக்கிறாள் !

அத்தகைய மார்கழியில்

இயல்பாகவேத்

தடைகளை மீறும்

வழக்கமுடைய மனிதர்கள்

குளிரையும் மீறுகிறார்கள்

அகலாத பனியிருந்தும்

ஒவ்வொரு வீட்டுக்குள்ளிருந்தும்

வெளிப்படுகின்றன விளக்குகள்

மெல்லிய காற்றில்

அசையும் விளக்கொளியில்

ஆண்டாள் நடனமாடுவதைப்

பரவசம் நிறைந்த விழிகளோடு

பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்

ஒவ்வொரு வீட்டின் வாசல்களையும்

வண்ணவண்ணக் கோலங்கள்

நிறைத்திருக்கின்றன

ஒவ்வொரு வீட்டின் கோலங்களையும்

வண்ணவண்ணப் பூக்கள்

அலங்கரித்திருக்கின்றன

மார்கழி

தொடங்கிவிட்டது என்பதைக்

குளிர் உணர்த்துவது போல

மார்கழி

தொடங்கிவிட்டது என்பதை

நீளும் இரவு உணர்த்துவதைப் போல

மார்கழி

தொடங்கிவிட்டது என்பதைக்

வண்ணவண்ணக் கோலங்கள்

உணர்த்துவதைப் போல

மார்கழி

தொடங்கிவிட்டது என்பதை

ஒவ்வொரு வீட்டின்

மையத்தில் இருந்தும்

ஓங்கி ஒலித்துக் கொண்டிருக்கும்

ஆண்டாளின் பாசுரங்களும்

ஆண்டுகள் பலகடந்தும்

எல்லோருக்கும்

உணர்த்திக் கொண்டிருக்கின்றன

மார்கழியையும் குளிரையும்

பிரிக்க முடியாதது போல

ஆண்டாளையும் மார்கழியையும் கூட

அவ்வளவு எளிதாகப்

பிரிக்கமுடியாது தான் !

எல்லோரையும் ஈர்க்கும்

அன்பின் வார்த்தைகளால்

எல்லோரையும் ஒருங்கிணைக்கும்

தோழமையின் வார்த்தைகளால்

அழிவேயில்லாமல் ஆண்டாள்

உச்சரிக்கப்பட்டுக் கொண்டேயிருக்கிறாள்

வில்லிபுத்தூரை நிறைத்திருந்த

ஆண்டாளின் வார்த்தைகள்

எங்கும் எங்கெங்குமாய்

வியாபித்திருக்கும் காரணம்

என்னவாக இருக்கும்

ஒவ்வொரு நூற்றாண்டும்

ஒவ்வொரு விதமாய்

மாறிக்கொண்டே இருக்கும்

உலகத்தில்

ஒவ்வொரு காலத்தின்

ஊடுருவும் பார்வையையும் தாண்டி

ஒவ்வொரு நேரத்தின்

ஒவ்வொரு மாதிரியான

விமர்சனங்களையும் தாண்டி

ஆண்டாளின் பாடல்கள்

பாடப்படுவதன் காரணம்

என்னவாக இருக்கும்

ஒவ்வொரு கட்டத்திலும்

தன்னுடைய வார்த்தைகளின் மீது

வீசப்பட்ட நெருப்புச் சொற்களைத் தாண்டி

எல்லோருக்குமானவளாக

பேருருப் பெறும் ஆண்டாளை

எப்படித்தான் புரிந்துகொள்வது

நட்சத்திரங்களைப் போல

ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கும்

ஆண்டாளின் வார்த்தைகளுக்கு

நிலத்தைப் போல

உறுதியாக இருக்கும்

ஆண்டாளின் வார்த்தைகளுக்கு

வெளியைப் போல

வெளிப்படையாய் இருக்கும்

ஆண்டாளின் வார்த்தைகளுக்குக் காரணம்

என்னவாக இருக்கும்

ஒன்றுமில்லை

ஆண்டாளின் மொழி

அப்படிப்பட்ட மொழி

இதயத்தின் ஆழத்திலிருந்து

எழுந்துவந்த வசீகரமிக்க மொழி

ஆண்டாளின் மொழி

உயிரெல்லாம் உருக்கி உருக்கி

செதுக்கிக் கொடுத்த

செழுமையான மொழி

ஆண்டாளின் மொழி

அன்பினால் அன்பினால்

பேரன்பினால் பிறந்துவந்த

பிரகாசமான மொழி

ஆண்டாளின் மொழி

உள்ளதை உள்ளபடியே சொன்ன

உண்மையின் மொழி

ஆண்டாளின் மொழி

அதனால்தான்

அதனால்தான்

ஆண்டாள்

இன்றும் உச்சரிக்கப்படுகிறாள்

இன்னும் உச்சரிக்கப்படுவாள்

புள்ளிகளையெல்லாம்

ஒன்று சேர்த்து உருவாகும்

கோலத்தைப் போல

தன்னுடைய வார்த்தைகளால்

ஒவ்வொருவரையும்

ஒன்றுசேர்க்கத் துடித்தவள்

ஓடி ஓடி அழைத்தவள்

பிரிக்க நினைப்பவர்களால்

இந்த ஆண்டாளை

ஒருபோதும் புரிந்துகொள்ள முடியாது

பிரிந்து கிடப்பவர்களாலும்

இந்த ஆண்டாளை

ஒருபோதும் புரிந்துகொள்ள முடியாது

இன்னும் உறங்குதியோ தோழி என்று

ஆயர்ப்பாடியின் ஒவ்வொரு கதவையும்

தட்டித்தட்டி அழைத்த

ஆண்டாளின் வார்த்தைகளைப்

புரிந்துகொள்ளுங்கள்

இன்னுங்கூட

உறங்கிக் கொண்டிருக்கும்

இந்தச் சமூகத்தின்

ஒவ்வொரு மனிதனையும்

தட்டித்தட்டி எழுப்புவதற்குப்

பழகிக்கொள்ளலாம்

அவளுடைய நோக்கத்தை

நிராகரிக்கலாம் நீங்கள்

அவளுடைய விருப்பங்களை

விமர்சிக்கலாம் நீங்கள்

ஆனபோதிலும்

அவளின் கவித்துவத்திற்கு முன்னால்

அற்புதமான

அவளின் சொற்ச்சேர்க்கைக்கு முன்னால்

ஒவ்வொரு வரியிலும் நிறைந்திருக்கும்

தூய்மையான அவளின் இதயத்திற்கு முன்னால்

தோற்றுத்தான் போவீர்கள்

இதோ என்னுடைய மகள்

இன்று பாடுவதைப் போல

இன்னும் ஒரு நூற்றாண்டைக் கடந்தும்

எங்காவது ஒரு மகள்

”மார்கழித் திங்கள்

மதிநிறைந்த நன்னாளாம்” என்று

பாடத்தான் போகிறாள்

மானுட அன்பையும்

மானுட ஒற்றுமையையும்

பறைசாற்றிய கவிதைகள்

என்றும் என்றென்றும்

அழியாமல் இருக்கும்

ஆண்டாளும் கூட

அதற்குச் சாட்சிதான் !

ஜோசப் ராஜா